οφιοπώγωνας

(ο. ο ιαπωνικός). Φυτό της οικογένειας των Λειριιδών ή Λιλιιδών (μονοκοτυλήδονα), αυτοφυές στην Ιαπωνία, βόρεια Κίνα και Κορέα. Πολύχρονη πόα, ριζωματώδης, με ρίζες ινώδεις και φύλλα στενά, γραμμοειδή, παράρριζα, που θυμίζουν τα φύλλα του γκαζόν, αλλά με σκούρο πράσινο χρώμα. Τα άνθη είναι πορφυροίωδη ή λευκωπά κατά αραιό βότρυ, οι καρποί ράγες μπλε γυαλιστερές. Ανθίζει περίπου τον Ιούλιο-Αύγουστο. Σχηματίζει πυκνές χαμηλές τούφες ύψους 15-20 εκ.· δεν αντέχει στα δυνατά κρύα, γι’ αυτό και ευδοκιμεί στις νότιες περιοχές με ήπιο κλίμα. Πολλαπλασιάζεται με χώρισμα της τούφας την άνοιξη. Έχει το ιδιαίτερο προσόν να αναπτύσσεται στις σκιερές θέσεις γι’ αυτό και χρησιμοποιείται σε αντικατάσταση του γκαζόν, για τη δημιουργία πρασινοτάπητων κάτω από πυκνά δέντρα. Φυτεύεται επίσης σε γλάστρες, ζαρντινιέρες και στους πετρόκηπους. Είναι γνωστό και ως τούρκικο γκαζόν.